nawinąć się

См. также в других словарях:

• nawinąć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa {{/stl 8}}{{stl 7}} zjawić się, pojawić się niespodziewanie, przypadkowo w pobliżu kogoś; nadarzyć się, trafić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nawinął się znajomy kierowca. Nawinął mi się ciekawy wyjazd. {{/stl 10}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• nawinąć się — pot. Nawinąć się komuś na oczy, przed oczy, pod rękę «zjawić się przypadkiem w najbliższej odległości od kogoś, tuż obok kogoś; pojawić się nagle»: Grubas sapnął i przychwycił pierwszego kelnera, który mu się pod rękę nawinął. J. Andrzejewski,… …   Słownik frazeologiczny

• nawijać się — pot. Nawinąć się komuś na oczy, przed oczy, pod rękę «zjawić się przypadkiem w najbliższej odległości od kogoś, tuż obok kogoś; pojawić się nagle»: Grubas sapnął i przychwycił pierwszego kelnera, który mu się pod rękę nawinął. J. Andrzejewski,… …   Słownik frazeologiczny

• nawijać — ndk I, nawijaćam, nawijaćasz, nawijaćają, nawijaćaj, nawijaćał, nawijaćany nawinąć dk Vb, nawijaćnę, nawijaćniesz, nawijaćwiń, nawijaćnął, nawijaćnęła, nawijaćnęli 1. «okręcać coś na czymś, motać na coś, zwijać coś na czymś» Nawijać nici na… …   Słownik języka polskiego

• oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… …   Słownik frazeologiczny

• ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… …   Słownik frazeologiczny

• oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… …   Słownik języka polskiego

• wleźć — dk XI, wlezę, wleziesz, wleź, wlazł, wlazła, wleźli, wlazłszy włazić ndk VIa, włażę, wleźćzisz, właź, wleźćził 1. pot. «leząc, wolno idąc wejść gdzieś, pod coś, do środka czegoś» Wleźć do wanny. Wleźć do rowu. Wleźć do ogrodu przez dziurę w… …   Słownik języka polskiego

• ręka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, lm M. ręce, D. rąk, N. rękami {{/stl 8}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}{{stl 8}}rękoma {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} chwytna część kończyny górnej od nadgarstka aż do palców; dłoń : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• oko — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n IIa, lm M. oczy, D. oczu, N. oczami || oczyma {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} narząd wzroku : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niebieskie, zielone, piwne, brązowe oczy. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• nadarzyć — dk VIb, nadarzyćrzy, nadarzyćrzył nadarzać ndk I, nadarzyćrza, nadarzyćrzają, nadarzyćrzał «(zwykle z podmiotem: los, przypadek) zesłać, nastręczyć, przynieść (np. coś pożądanego, korzystnego)» Czekał, co los nadarzy. Przypadek mu nadarzył dobrą… …   Słownik języka polskiego